|
|
| |
|
| |
pomocdlakota - Choroba uszów u kota
|
|
Choroba uszu u kotów. Częstą przypadłością kotów jest inwazja świerzbowców w przewodzie słuchowym. Zwykle mamy do czynienia z tą chorobą gdy decydujemy się zaopiekować jakimś podwórkowym biedakiem. Także, gdy nasz kot regularnie odbywa wędrówki, w czasie których kontaktuje się z innymi dziko żyjącymi kotami, inwazji trudno uniknąć. Dokuczliwe i niezwykle trudne w leczeniu są przypadki gdy w naszym domu zamieszkuje kilku kocich lokatorów, które wzajemnie zarażają się. Przyczyna choroby. Przyczyną choroby jest świerzbowiec uszny Otodectes cynotis – bliski krewniak kleszcza. Oba te stawonogi należą do gromady pajęczaków. Świerzbowce należą do rzędu roztocza.To bardzo drobne pasożyty zamieszkujące najczęściej na skórze, wewnątrz przewodów słuchowych. Czasami atakują też skórę wokół ucha, na nosie i szyi. Same pasożyty są mniejsze niż 1 mm i pojedyncze osobniki trudno dostrzec bez pomocy mikroskopu, jednak przy silnej inwazji i dość dobrym wzroku dostrzeżemy „ruch” w całej gromadzie pasożytów wydobytych z przewodu słuchowego. Cykl rozwojowy, od momentu złożenia jaja, do powstania postaci dorosłej to zaledwie kilka tygodni. Ze złożonych jaj powstają larwy, następnie nimfy, a z nich dopiero postacie dorosłe. Zdecydowanie częściej ten gatunek świerzbowców spotkamy u kotów młodych niż u dorosłych zwierząt. Zarażenie następuje przy bezpośrednim kontakcie kota chorego ze zdrowym. Objawy choroby. Dominującym objawem choroby jest silny świąd w przewodach słuchowych. Niepokojone koty drapią się u nasad małżowiny usznej doprowadzając do uszkodzenia skóry w tej okolicy. Powstają na niej przeczosy, otarcia, strupy i wtórnie może dojść do bakteryjnego zapalenia skóry. Kolejny objaw to obfita wydzielina zbierająca się w świetle przewodu słuchowego, powstająca z łuszczącego się naskórka, woszczyny, odchodów pasożytów i wreszcie z samych „dzikich lokatorów”. Jest ona z reguły sucha, łuskowata, barwy szarej, popielatej, niekiedy brązowa. Skóra przewodu słuchowego na skutek inwazji pasożytów jest często zaczerwieniona, obrzęknięta i szczególnie tkliwa. Gdy do inwazji dołącza się infekcja bakteryjna wydzielina może mieć charakter ropny. Bywają też przypadki gdy wydzielina powstaje w skąpej ilości, bywa niezauważona przez właściciela kota, a dopiero badanie materiału pod mikroskopem, w lecznicy ujawnia obecność pojedynczych świerzbowców. W tej sytuacji objawem sugerującym omawiany problem może być zachowanie kota. Obserwujemy wtedy koty z charakterystycznie przekrzywioną, skręconą głową. Drapią się one w ucho, starając się potem jakby strzepnąć nieczystości z łapki – to bardzo specyficzne, trudne do pomylenia z czymś innym zachowanie. Leczenie Gdy podejrzewasz inwazję świerzbu u twojego kota koniecznie udaj się do swojego lekarza weterynarii po pomoc. W zależności od stanu zwierzęcia, wieku i stopnia zaawansowania choroby zaleci on odpowiednie postępowanie. We współczesnym arsenale lekarza weterynarii znajduje się wiele różnych środków. Te tradycyjne stosowane miejscowo w postaci maści, emulsji, płynów podawane bezpośrednio do przewodu słuchowego, jak i te bardziej nowoczesne w postaci zastrzyków czy spot-onów ( spot-on to specjalne aplikacje nanoszone na skórę grzbietu, działające ogólnoustrojowo). Pamiętajcie nie wszystkie ze środków można zastosować w każdej sytuacji. Gdy skóra wewnątrz przewodu słuchowego jest mocno uszkodzona i rozdrapana lepiej unikać miejscowego podawania leków – przynajmniej na początku leczenia – po pierwsze dlatego, że niezwykle trudno to zrobić, a po drugie dlatego, że niektóre z leków nie powinny być aplikowane na uszkodzona skórę. Zastrzyków z ivermektyny nie należy stosować u szczególnie młodych kociąt, zaś aplikacje spot-onów to forma podawania leków chyba najłatwiejsza, ale dostępna dla właścicieli z zasobniejszym portfelem. Przez cały czas leczenia ważne jest aby usuwać zalegającą w uchu wydzielinę. Tylko wtedy stworzymy dogodne warunki penetracji dla stosownych leków. Nie zapominajcie też o należytej pielęgnacji ucha po leczeniu, odpowiednim do tego środkiem będzie Ear-cleaner firmy Beaphar, który można nabyć w sklepach zoologicznych. Leczenie należy kontynuować przez wyznaczony czas. Niekiedy, aby terapia była w pełni skuteczna, leki podaje się przez kilka tygodni. Nawet gdy nie widzisz już zbierającej się wydzieliny w przewodzie słuchowym, kontynuuj podawanie leku, aż do wyznaczonego terminu. Koniecznie też zgłoś się do lekarza weterynarii na wyznaczoną wizytę kontrolną.
|
|
Dzisiaj stronę odwiedziło już 6 odwiedzający (8 wejścia) tutaj!
|
|
|
Jeżeli chcesz pomóc kotom to jest to strona dla Ciebie! |
|